Nekrolog Wojciech Młynarski – Zmarł 15 marca 2017
15 marca 2017 roku odszedł Wojciech Młynarski, jeden z najwybitniejszych autorów tekstów kabaretu literackiego w naszym kraju.
Młynarski był poetą, reżyserem, a także cenionym artystą kabaretowym oraz wykonawcą piosenki autorskiej Była także cenionym satyrykiem. Szerokiej publiczności znany był nie tylko jako autor tekstów rozlicznych piosenek, ale również ze swoich autorskich recitali. Należał do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
Wojciech Młynarski urodził się w roku 1941 w Warszawie. W rodzinie Młynarskich bardzo silne były tradycje muzyczne. Stryjecznym dziadkiem Wojciecha Młynarskiego był kompozytor, skrzypek oraz dyrygent Emil Młynarski. Mężem jednej z ciotek był z kolei Artur Rubinstein, znany pianista. W 1943 zmarł ojciec Wojciech Młynarskiego. Po tym smutnym wydarzeniu matka wraz z dziećmi przeprowadziła się do podwarszawskiego Komorowa, do swoich rodziców.
Już podczas studiów na Uniwersytecie Warszawskim Młynarski rozpoczął swoją działalność artystyczną. Jego debiutem, jeśli chodzi występy przed większą publicznością, był występ w teatrze klubu studenckiego Hybrydy. To przy tej okazji poznał Jana Pietrzaka, który wówczas był kierownikiem teatru. Pietrzak zaproponował mu opracowanie programu kabaretowego. Z Hybrydami Młynarski została aż do roku 1963, kiedy to skończył studia. W latach siedemdziesiątych zaczął tworzyć większe formy, jak np. libretta operowa oaz musicalowe. W kolejnej dekadzie artysta miała pewne problemy z cenzurą, co jednak nie przeszkodziło mu nadal się rozwijać.
Wojciech Młynarski był artystą wszechstronnym, znanym był także jako reżyser kabaretów „Radosna gęba stabilizacji” oraz „Ludzie to kupią”. Napisane przez siebie piosenki wykonywał często sam. Chętnie jednak współpracował także z innymi artystami. Utwory Młynarskiego śpiewane były przez: Michała Bajora, Ewę Bem, Marylę Rodowicz, Zbigniewa Wodeckiego, Alicję Majewską i wiele innych sławnych osób. W Teatrze Ateneum Wojciech Młynarski realizował autorskie programy tematyczne, które poświęcone były różnym artystom, między innym Ordonównie, Wysockiemu, Brelowi itd.